św. Stanisław Papczyński

św. Stanisław Papczyński

Stanisław Papczyński urodził się 18 maja 1631 r. w Podegrodziu. Był synem Tomasza Papki, kowala i Zofii z domu Tacikowskiej. Ochrzczony został imieniem Jan, które później zmienił. Już jako dziecko bawił się inaczej niż inne dzieci. Sporządzał małe „ołtarzyki”, organizował procesje podobne do kościelnych. Od wczesnej młodości wyróżniał się wielkim nabożeństwem do Opatrzności Bożej, Męki Pańskiej, Najświętszego Sakramentu, Najświętszej Maryi Panny, był też gorącym orędownikiem modlitwy za dusze czyśćcowe. Naukę zaczął w Szkole parafialnej w rodzinnym Podegrodziu, kontynuował ją natomiast w Nowym Sączu. Kształcił się też krótko w Kolegium jezuickim w Jarosławiu, potem udał się do Kolegium jezuitów we Lwowie, gdzie jednak nie został przyjęty. Przez pewien czas był korepetytorem, ale zapadł na ciężką chorobę i cudownie uleczony w 1649 r., wrócił do Podegrodzia. Dalszą naukę podjął kolejno w Kolegium pijarów w Podolińcu i w Kolegium jezuitów we Lwowie; musiał to miasto opuścić z powodu wojny; trafił także do Kolegium jezuitów w Rawie Mazowieckiej.

Po ukończeniu nauki zdecydował się wstąpić do Zakonu pijarów z powodu maryjnego charakteru tego zgromadzenia. W 1656 r. złożył śluby zakonne, a 12 marca 1661 r. przyjął w Brzozowie k. Rzeszowa święcenia kapłańskie z rąk biskupa przemyskiego Stanisława Tarnowskiego. Pracował jako kaznodzieja, Moderator Bractwa Matki Bożej Łaskawej, Prefekt w Kolegium, dwukrotnie był czasowym zastępcą Rektora w Domu Zakonnym w Warszawie. Był też cenionym spowiednikiem. Wiadomo, że spowiadał m.in. Nuncjusza papieskiego w Polsce Antonio Pignatellego, który później został Papieżem Innocentym XII.

Radykalizm życia i nowe zgromadzenie

27 września 1667 r. wyjechał do Rzymu na wezwanie przełożonego generalnego. W 1668 r. został wysłany przez Generała do Nikolsburga (Mikulov, Czechy), a rok później we wrześniu przyjechał do rezydencji pijarów na Kazimierzu w Krakowie. W styczniu 1670 r. został uwięziony, najpierw w Domu Zakonnym w Podolińcu, a później w Prievidzy (Słowacja). Po 3 miesiącach został zwolniony i wrócił na Kazimierz i oddał się pod opiekę biskupa. Zrażony panującą wśród pijarów tendencją do łagodzenia reguły, w 1670 r. poprosił o zwolnienie ze ślubów i przystąpił do zakładania nowego dzieła apostolskiego. 11 grudnia tego roku z rąk Wiceprowincjała M. Krausa otrzymał dyspensę papieską i jednocześnie w obecności tych samych osób dokonał aktu „oblatio” z zamiarem założenia Zakonu Marianów od Niepokalanego Poczęcia NMP.

Od 1671 r. przez dwa lata był kapelanem u Karskich w Luboczy. Tam przyjął biały habit na cześć Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. 30 września 1673 r. za radą o. Franciszka Wilgi, kameduły, i za zgodą biskupa Stefana Wierzbowskiego, o. Papczyński przybył do Puszczy Korabiewskiej (zwanej potem Maryjańską, obecnie - Mariańską), gdzie został przełożonym wspólnoty pustelników. Biskup Jacek Święcicki, archidiakon i oficjał warszawski, podczas wizytacji 24 października 1673 r. zatwierdził dekretem pierwszy Klasztor Zakonu Marianów. Ten moment uważa się za początek historii Zgromadzenia Księży Marianów. W 1677 r. fundacja instytutu Księży Eremitów Marianów w Puszczy Korabiewskiej została zaaprobowana przez Sejm Rzeczypospolitej. W tym samym roku biskup poznański Stefan Wierzbowski zaprosił Marianów do tworzonej właśnie Nowej Jerozolimy (obecnie Góra Kalwaria). Stanisław Papczyński wraz ze swoją wspólnotą roztoczył tam opiekę duszpasterską nad pielgrzymami.

W czerwcu 1684 r. Założyciel zwołał w Puszczy Korabiewskiej pierwszą Kapitułę Generalną, a sześć lat później pojechał do Rzymu, by uzyskać aprobatę papieską dla mariańskiego instytutu. Jednak choroba pokrzyżowała jego plany i musiał wrócić, nie osiągnąwszy celu. Jesienią 1698 r. wysłał do Rzymu w tej samej sprawie o. Joachima Kozłowskiego. 21 września 1699 r. Zakon Marianów uzyskał aprobatę od Stolicy Apostolskiej; po przyjęciu „Reguły Dziesięciu Cnót Najświętszej Maryi Panny” i agregacji do zakonu Braci Mniejszych Zakon Marianów stał się zakonem o ślubach uroczystych. 15 października tego roku powstała trzecia fundacja w Goźlinie.

6 czerwca 1701 r. o. Stanisław Papczyński złożył w Warszawie uroczyste śluby na ręce Nuncjusza Apostolskiego Franciszka Pignatellego (w Polsce w latach 1700-1703). Miesiąc później przyjął profesję zakonną swoich współbraci. Przez ostatnie lata założyciel marianów stopniowo zapadał na zdrowiu i 17 września 1701 r. umarł w Górze Kalwarii, gdzie też w kościele Wieczerzy Pańskiej został pochowany. Do dziś jego doczesne szczątki doznają czci w tym maleńkim kościele na Mariankach w Górze Kalwarii.

Beatyfikacji o. Stanisława dokonał 16 września 2007 r. w Licheniu kard. Tarcisio Bertone, legat papieski. Wspomnienie liturgiczne obchodzone jest 18 maja - w dniu urodzin.

Nowenna do św. Stanisława Papczyńskiego

Wprowadzenie przez kapłana

W … dniu nowenny przychodzimy do Ciebie, święty Ojcze Stanisławie, aby razem z Tobą dziękować Bożemu Miłosierdziu za wiele darów, które otrzymujemy dzięki Twojemu wstawiennictwu. Dziękujemy Tobie za opiekę nad nami, naszymi rodzinami i wszystkimi osobami i sprawami, które Tobie powierzyliśmy. Dziękujemy, za świadectwo Twojego życia, które pobudza nas do składania ufności w Bożą Opatrzność w każdej sytuacji naszego życia.

Pragniemy dzisiaj po raz kolejny powierzać Twojej opiece, samych siebie,

naszych bliskich i wszystkie trudne sprawy, wobec których czujemy się bezradni.

W Twoje dłonie składamy każdą intencję, która została zgłoszona do tej nowenny.

Prosimy, abyś Ty je wszystkie zaniósł przed Oblicze Miłosiernego Boga.

Wierzymy, że ze względu na Twoje święte życie, i Twoją mocną wiarę,

ze względu na Twoją miłość do Pana Boga i Niepokalanego Poczęcia Maryi,

Bóg przyjdzie z pomocą tym, którzy przyzywają Twojego orędownictwa.

Modlitwa o codzienną opiekę

do św. Stanisława Papczyńskiego:

Po każdym wezwaniu wołajmy: Módl się za nami…

Święty Ojcze Stanisławie.
Módl się za nami…
Opiekuj się mną i moją rodziną.
Módl się za nami…
Oddalaj od nas wszelkie zło.
Módl się za nami…
Ucz nas kochać i przebaczać sobie.
Módl się za nami…
Prosimy Cię o pokój serca i radość życia.
Módl się za nami…
Wypraszaj nam dary Ducha Świętego.
Módl się za nami…
Obyśmy we wszystkim pełnili wolę Boga.
Módl się za nami…
Ucz nas pokonywać trudności i ufać Bogu w każdej sytuacji.
Módl się za nami…
Wypraszaj nam uzdrowienie naszych dusz i ciał.
Módl się za nami…
Prowadź nas pewną drogą do nieba.
Módl się za nami…

Modlitwa Modlitwa za wstawiennictwem św. o. Stanisława:

Święty Ojcze Stanisławie, łaskawy Orędowniku u Boga,

Obrońco uciśnionych i Patronie zagrożonego życia,

zawsze gorliwie służyłeś Jezusowi i Jego Niepokalanej Matce

dla ratowania dusz nieśmiertelnych i litowałeś się nad wszelką nędzą.

Ufny w Twoje wstawiennictwo uciekam się do Ciebie i proszę,

abyś nie odmawiał mi swej pomocy.

Wyjednaj mi u Boga łaskę, o którą Cię proszę….

I pomóż mi pełnić w całym moim życiu wolę Ojca Niebieskiego. Amen

Wszyscy: Ojcze nasz… Zdrowaś Maryi… Chwała Ojcu...

Kapłan intonuje pieśń:

Święty Stanisławie Patronie nasz, Święty Stanisławie Patronie nasz,

módl się, módl się, módl się za nami (3x)

DZIEŃ PIERWSZY

Wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny (Łk 1, 48)

Panie Boże Wszechmogący, przez wzgląd na Sługę Twego św. Stanisława, który z takim zapałem podjął w założonym przez siebie zakonie dzieło szerzenia czci Niepokalanego Poczęcia Matki Twego Syna, udziel nam tej łaski, byśmy mogli nieustannie Cię wielbić za wielkie rzeczy, które uczyniłeś swoim świętym i pozwól nam wieść życie w stanie przyjaźni
z Tobą i nieskalanej czystości.

+: Modlitwa o szczególną łaskę
+: Modlitwa za wstawiennictwem św. o. Stanisława

DZIEŃ DRUGI

Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie (Łk 1, 50)

Boże, sędzio sprawiedliwy, przez wzgląd na Sługę Twego św. Stanisława, który wielkodusznie i na wszelki sposób śpieszył z pomocą zmarłym cierpiącym w czyśćcu, spraw, byśmy naśladowali go gorliwie w tym wzniosłym dziele miłosierdzia, zwłaszcza wobec zmarłych nam najbliższych oraz tych, którzy najbardziej potrzebują naszej duchowej pomocy.

+ Modlitwa o szczególną łaskę
+ Modlitwa za wstawiennictwem św. o. Stanisława

DZIEŃ TRZECI

Okazał moc swego ramienia, rozproszył pyszniących się zamysłami serc swoich (Łk 1, 51)

O Jezu, nasz Zbawicielu i Mistrzu, przez wzgląd na Sługę Twego św. Stanisława, który korzystał z każdej okazji, by głosić słowo Boże i nieść pomoc duchową pozbawionym opieki duszpasterskiej, udziel nam tej łaski, byśmy pociągali innych ku Bogu słowem i przykładem własnego dążenia do świętości.

+ Modlitwa o szczególną łaskę
+ Modlitwa za wstawiennictwem św. o. Stanisława

DZIEŃ CZWARTY

Strącił władców z tronu a wywyższył pokornych (Łk 1, 52)

Duchu Święty Boże, przez wzgląd na Sługę Twego św. Stanisława, który całe życie stał mocno na straży wiary katolickiej i okazał gotowość wyznania jej śmiercią męczeńską, udziel nam tej łaski, byśmy coraz bardziej wzrastali w wierze i wyznawali ją odważnie w każdej okoliczności życia.

+ Modlitwa o szczególną łaskę
+ Modlitwa za wstawiennictwem św. o. Stanisława

DZIEŃ PIĄTY

Głodnych nasycił dobrami a bogatych z niczym odprawił (Łk 1, 53)

Boże Ojcze, przez wzgląd na Sługę Twego św. Stanisława, który ufając w pomoc Twej Opatrzności, mimo wielu przeszkód, z Twego natchnienia założył i utwierdził Zgromadzenie Niepokalanego Poczęcia Błogosławionej Dziewicy Maryi, udziel nam tej łaski, byśmy odznaczali się niezachwianą ufnością w Twą wszechmoc, dobroć i wierność, zwłaszcza, gdy prowadzisz nas ciernistą drogą ku wspaniałym obietnicom swej miłości.

+ Modlitwa o szczególną łaskę

+ Modlitwa za wstawiennictwem św. o. Stanisława

DZIEŃ SZÓSTY

Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią (Mt 5, 7)

Boże, Ojcze miłosierdzia, przez wzgląd na Sługę Twego św. Stanisława, którego miłość ku Tobie wyrażała się najwymowniej w codziennej i ofiarnej praktyce uczynków miłosierdzia, udziel nam tej łaski, byśmy mogli go zawsze i wielkodusznie naśladować w czynnej miłości bliźniego.

+ Modlitwa o szczególną łaskę
+ Modlitwa za wstawiennictwem św. o. Stanisława

DZIEŃ SIÓDMY

Kto was słucha, Mnie słucha (Łk 10, 16)

Panie, który jesteś Bogiem wiernym, przez wzgląd na Sługę Twego św. Stanisława, który swoje życie i dzieła kształtował zawsze w synowskiej uległości wobec Następcy św. Piotra, udziel nam tej łaski, byśmy dochowali wierności Bogu, Krzyżowi i Ewangelii, przez doskonale posłuszeństwo Kościołowi.

+ Modlitwa o szczególną łaskę
+ Modlitwa za wstawiennictwem św. o. Stanisława

DZIEŃ ÓSMY

Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie (Mt 5, 2)

Panie, który nas kochasz, przez wzgląd na Sługę Twego św. Stanisława, który podjął dobrowolnie życie surowe i umartwione w najwyższym ubóstwie, by móc oddać się Tobie całym sercem i duszą, udziel nam tej łaski, byśmy opierali się mężnie chciwości pieniądza
i grzesznym upodobaniom, podążając ku wolności ducha w Twojej prawdzie i miłości.

+ Modlitwa o szczególną łaskę
+ Modlitwa za wstawiennictwem św. o. Stanisława

DZIEŃ DZIEWIĄTY

Odwagi, Ja jestem, nie bójcie się (Mt 14, 27)

Boże, od którego wszystko bierze swój początek i ku któremu wszystko zmierza, przez wzgląd na Sługę Twego św. Stanisława, który przykładem swego życia dał nam wzór całkowitego zawierzenia Twej świętej Opatrzności, udziel nam tej łaski, byśmy ufnie złożyli w Twe miłosierne dłonie naszą przeszłość i przyszłość, całe nasze życie, pozwalając Ci prowadzić się ewangeliczną drogą do Twojego domu w niebie.

+ Modlitwa o szczególną łaskę
+ Modlitwa za wstawiennictwem św. o. Stanisława

Litania do świętego Stanisława od Jezusa i Maryi Papczyńskiego

(do prywatnego odmawiania)

Kyrie, elejson. Chryste, elejson. Kyrie, elejson.

Chryste, usłysz nas, Chryste, wysłuchaj nas.

Ojcze z nieba, Boże, zmiłuj się nad nami

Synu, Odkupicielu świata, Boże,

Duchu Święty, Boże,

Święta Trójco, jedyny Boże,

Święta Maryjo, Niepokalana Matko i Królowo

Zgromadzenia Marianów, módl się za nami

Święty Stanisławie od Jezusa i Maryi Papczyński,

Miłośniku Krzyża Chrystusowego,

Żywy obrazie Jezusa cierpiącego,

Gotowy ponieść męczeństwo za Chrystusa i wiarę,

Czcicielu Najświętszego Sakramentu,

Uległy natchnieniom Ducha Świętego,

Wybrany synu Niepokalanej Dziewicy Maryi,

Krzewicielu tajemnicy Niepokalanego Poczęcia,

Wierny naśladowco cnót Niepokalanej Matki Chrystusa,

Mariański zakonodawco,

Apostole miłości Boga i bliźniego,

Mężu wielkiego zawierzenia,

Wzorze czystości, ubóstwa i posłuszeństwa,

Żarliwy obrońco ewangelicznego ubóstwa,

Wzorze życia w nieustannym nawróceniu i pokucie,

Sługo Bożego miłosierdzia,

Gorliwy orędowniku cierpiących w czyśćcu,

Towarzyszu umierających na polu bitwy,

Troskliwy przyjacielu ubogich,

Apostole trzeźwości,

Mądry kierowniku w sprawach sumienia,

Mistrzu modlitwy i życia duchowego,

Niestrudzony głosicielu słowa Bożego,

Nauczycielu prawd wiary i dróg świętości,

Orędowniku pokoju i pojednania,

Obrońco nowo poczętego życia,

Orędowniku u Boga,

Cieszący się z Chrystusem

i Niepokalaną Dziewicą w niebie.

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam Panie,

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas Panie,

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.

W. Oto sługa wierny i roztropny,

O. Którego Pan obdarzył chwałą.

Módlmy się:

Boże, Ty powołałeś Twego sługę świętego Stanisława od Jezusa i Maryi do szerzenia czci Niepokalanej Matki Twojego Syna oraz niesienia pomocy zmarłym poddanym oczyszczeniu, spraw prosimy, abyśmy za jego przykładem i wstawiennictwem dążyli do świętości, pełniąc uczynki miłosierdzia, i tak oddawali Tobie chwałę. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Modlitwy

O codzienną opiekę (w nowennie)
O szczególną łaskę (w nowennie)
Modlitwa codzienna:

Święty Stanisławie, mistrzu codziennej modlitwy, dziękuję ci za wzór jednoczenia z Bogiem. Przyjmowałeś dar czasu, aby stale przebywać z Bogiem, rozmawiać z Nim, wielbić Go
i wysławiać. Naucz mnie żarliwej modlitwy, ufnej i cierpliwej. Pomóż mi odrywać serce od spraw tego świata, aby zatapiać je w Bogu. Niech moje oczy wpatrują się w Niego, a ręce pomagają bliźnim. Amen.

Modlitwa w obliczu zagrożenia życia dzieci poczętych:

Święty Stanisławie, patronie dzieci nienarodzonych, ty sam już w łonie matki doświadczyłeś pomocy Opatrzności Bożej. Przez twoje święte wstawiennictwo błagam Opatrzność Bożą
o ratunek dla dzieci, których życie w łonie matek jest zagrożone.

Proszę cię, św. Stanisławie, orędowniku u tronu Ojca, Dawcy Życia, uproś tym matkom łaskę szczęśliwego macierzyństwa, by Bóg odsunął wszelkie zagrożenia i dane im było urodzić zdrowe dzieci i wychować je na Bożą chwałę. Odsuń wszelkie niepokoje i łęki z ich serc, aby mogły z radością i pokojem oczekiwać narodzin swojego dziecka. Pomóż im, proszę,
z pokorą serca przyjąć wolę Bożą i odczytać drogi, którymi Bóg chce je prowadzić.

Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Modlitwa o dar potomstwa:

Panie Boże, dziękujemy Ci i chwalimy Cię za nasze życie małżeńskie, ponieważ wiemy, że połączyłeś w jedno nas przez Twojego Ducha Świętego. Wierzymy, że nasze życie małżeńskie to Twój plan wobec nas. To Ty pobłogosławiłeś pierwszej parze małżeńskiej mówiąc: „idźcie i rozmnażajcie się”. Jesteśmy w związku małżeńskim od … lat i nie mamy dzieci (i nie możemy doczekać się kolejnego dziecka). Ciebie, Boże, który formujesz dzieci w łonach matek i tchniesz w nie życie, prosimy o dar dzieci w naszym małżeństwie. Oddajemy Ci nasze zdrowie, modląc się, abyś uleczył wszystkie dolegliwości i choroby. Obiecujemy Ci, że wychowamy nasze dzieci w wierze i moralności chrześcijańskiej. Naszą modlitwę zanosimy do Ciebie przez wstawiennictwo św. Ojca Stanisława Papczyńskiego, którego troska o życie są Tobie bardzo miłe. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.

Modlitwa o zaufanie Bożemu miłosierdziu:

Święty Stanisławie, patronie ufających Bożemu miłosierdziu, powierzam ci moje życie. Czuwaj nade mną, abym nie oddalił się od Boga. Wspieraj mnie, abym w chwilach słabości nie uległ złu, ale zwrócił się ku miłosiernemu Bogu. Wypraszaj mi łaskę miłosiernej miłości, abym obdarzał nią żywych i zmarłych. Ukaż mi piękno Niepokalanej w blasku Bożego miłosierdzia. Amen.

Modlitwa za rodziny:

Boże, Stwórco i Miłośniku życia, któryś powołał św. Stanisława Papczyńskiego, aby zaświadczył o Twojej miłości objawionej w Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny, obdarz nasze rodziny głębią Twojej miłości, otwartością na życie i wzajemnym szacunkiem. Niech chrześcijańskie rodziny staną się znakiem Twojej bliskości wobec każdego człowieka, aby poprzez ich świadectwo poznali Ciebie także wszyscy ci, którzy są daleko i nie mają nadziei. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Konspekty

Stanisław urodził się 18 maja 1631 r. w Podegrodziu koło Starego Sącza. Na chrzcie nadano mu imię Jan. Był przeciętnym dzieckiem, miał kłopoty z opanowaniem czytania i pisania. Mimo, że nauka przychodziła mu z trudem, ukończył wiele szkół, głównie kolegia jezuickie w Nowym Sączu, Jarosławiu, Podolińcu, Lwowie i Rawie Mazowieckiej. W lipcu 1654 roku opuścił dom rodzinny. Przyjął habit w zakonie pijarów i otrzymał imię Stanisław od Jezusa Maryi. Po roku udał się na studia teologiczne do Warszawy, gdzie 22 lipca 1656 roku złożył śluby zakonne.

W 1661 r. w Brzozowie koło Krosna otrzymał z rąk bpa Stanisława Sarnowskiego święcenia kapłańskie. W 1670 r. ojciec Papczyński postanowił dołączyć do kilku pustelników, żyjących w Puszczy Korabiewskiej koło Skierniewic i założyć zakon męski poświęcony czci Maryi Panny Niepokalanej. Zostaje pierwszym zakonodawcą w Polsce. Z woli wizytatora bpa Jacka Święcickiego został ich przełożonym. Podjął wysiłek zorganizowania życia tej wspólnoty w oparciu o przygotowaną przez siebie regułę „Norma vitae” i o zalecenia powizytacyjne biskupa. W przygotowanej przez siebie regule napisał: „Wierzę we wszystko, w co wierzy święty Kościół rzymski…, a przede wszystkim wyznaję, że Najświętsza Matka Boża Maryja została poczęta bez zmazy pierworodnej”. 24 października 1673 r., bp Jacek Święcicki zatwierdził istnienie młodej wspólnoty w Puszczy Korabiewskiej w oparciu o „Regułę życia” i swoje zalecenia powizytacyjne. Jest to początek zgromadzenia Księży Marianów. Warto podkreślić, iż założona przez ojca Stanisława Papczyńskiego mariańska wspólnota zakonna jest pierwszym męskim zakonem pochodzenia polskiego. Stanisław od Jezusa Maryi Papczyński zmarł 17 września 1701 r. w Górze Kalwarii już jako przełożony generalny zakonu Marianów.

Kanonizacja o. Papczyńskiego wpisuje się w Rok Miłosierdzia. Założyciel zakonu za życia prowadził wiele dzieł miłosierdzia, nawoływał do okazywania go również zmarłym. Miał wizje ognia czyśćcowego i swoich współbraci zobowiązywał do nieustannej modlitwy za dusze w nim cierpiące. Miłosierdzie o. Papczyńskiego rozciągało się na całe życie człowieka: od momentu, kiedy jest jeszcze w planach Bożych, po zjednoczenie jego duszy w wieczności z Bogiem.

Ojciec Stanisław Papczyński jest wielkim promotorem godności i świętości życia. Wskazują na to świadectwa zwykłych ludzi, którzy doświadczyli wielu cudów i łask za jego przyczyną. Ks. Paweł Naumowicz, polski prowincjał Zgromadzenia Księży Marianów tak wyraża się o ojcu Papczyńskim: Gdy obecnie trwa dyskusja dotycząca aborcji i eutanazji, gdy myśląco tej ostatniej potrafimy nazwać ją «instytucją godnej śmierci», wchodzi w świat ojciec Papczyński, który mówi o Niepokalanym Poczęciu. Mówi nam, że skoro wzięliśmy się dzisiaj na ziemi, to tak naprawdę najpierw znaleźliśmy się w Bogu, tzn. w jego zamyśle, że On nas zechciał, tak jak wcześniej zechciał Maryi. Młodzi często słyszą od matki «właściwie to cię nie chciałam», czy też «najchętniej bym cię nie urodziła»; albo młody nie zna w ogóle swego ojca, co jest także dla niego znakiem, że dla niego jest mało ważny czy wręcz nieważny. I tu wkracza z mocą przekaz Niepokalanego Poczęcia: jesteś ważny, jesteś godny dla Boga, Bóg cię zechciał. Przy tej całej szamotaninie o to, czy człowiek jest ważny, od kiedy jest ważny, kto jest naprawdę ważny, gdzie wydaje się, że ta ważność przelicza się na pieniądze czy też władzę, tutaj przelicza się tylko na czystą łaskę Boga, którą nam Pan Bóg dał. Myślę, że jest to bardzo mocne przesłanie w świecie, gdzie ludzie są złaknieni miłości i takiego właśnie słowa, że są cenni, że po coś są pośród tych siedmiu miliardów ludzi… Ojciec Papczyński mówi wprost: «TY jesteś cenny!».

Wiele łask i cudów wyproszonych za wstawiennictwem ojca Papczyńskiego dotyczy właśnie życia nienarodzonych. Ludzie sami nazwali przyszłego polskiego świętego orędownikiem poczętego życia, obrońcą, wspomożycielem zagrożonej ciąży. Coraz więcej stowarzyszeń i ruchów obrońców życia obiera go za patrona. Ojciec Papczyński dał się poznać jako obrońca dzieci nienarodzonych, orędownik młodych małżeństw, starających się o potomstwo, opiekun rodzin.

Za przyczyną ojca Papczyńskiego dokonało się: wskrzeszenie martwego płodu, nagłe, całkowite i niewytłumaczalne uzdrowienie 20-letniej kobiety, która za kilka miesięcy miała wyjść za mąż, a z powodu zapalenia i zwłóknienia płuc, leżała w szpitalu w stanie określanym przez lekarzy jako beznadziejny. Ojca Papczyńskiego za swojego patrona obierają małżonkowie starający się o poczęcie dziecka, rodzice oczekujący na narodziny, ale także osoby modlące się za dusze zmarłych.

Z parafii Podegrodzie pochodzi św. O. St. Papczyński. Urodził się 18 maja 1631 w wielodzietnej rodzinie. Jego pobożni rodzice na chrzcie nadali mu imię Jan. Ojciec był sołtysem, kowalem, zarządca majątku kościelnego. Jego matka była bardzo wrażliwą i pobożną niewiastą. Papczyński uczył się w Podegrodziu, Nowym Sączu, Jarosławiu, Podolińcu, Lwowie i Rawie Mazowieckiej.

W 1654 roku wstąpił do zakonu Ojców Pijarów. Już od pierwszych dni nowicjatu był zakonnikiem wyróżniającym się gorliwością, pobożnością i dbałością o wypełnienie reguł zakonnych. Szybko dała się poznać jego duchowa dojrzałość. Tęsknota za całkowitym oddaniem się Bogu w życiu według ślubów zakonnych sprawiła, że o. Stanisław bezkompromisowo sprzeciwiał się próbom łagodzenia klasztornej surowości. Wskutek konfliktów dotyczących jego dążeń do pierwotnej duchowości pijarskiej, poprosił papieża o zwolnienie ze ślubów. Nie oznaczało to jednak, że zrezygnował z życia zakonnego. Po wielu trudnościach zgromadził małą wspólnotę Marianów w pustelni w Puszczy Korabiewskiej (dziś Mariańskiej) koło Skierniewic i napisał dla nich "Regułę życia". Pomimo wielu przeszkód jakie napotykał O. Stanisław nie zniechęcał się i z wielkim uporem budował wspólnotę zakonną. Zatwierdzenie nowego zgromadzenia przez Stolicę Apostolską miało miejsce 24 listopada 1699r. Ojciec Papczyński zmarł w opinii świętości 17 września 1701r. i został pochowany w kościele Wieczerzy Pańskiej w Nowej Jerozolimie (dzisiaj Góra Kalwaria koło Warszawy).

W swoim apostolacie i życiu duchowym szczególną uwagę zwrócił na szerzenie czci Maryi Niepokalanej. Ten przywilej Matki Najświętszej był mu bardzo drogi. Mówił o nim w kazaniach, pisał na ten temat. Momentem przełomowym w życiu O. Papczyńskiego był 11 grudnia 1670 roku, kiedy to dokonał całkowitego ofiarowania się Bogu i Bogurodzicy Dziewicy Niepokalanej z zamiarem założenia Zakonu Marianów. Ojciec Papczyński żył w epoce "Trylogii Sienkiewicza i odsieczy wiedeńskiej. Sam towarzyszył wojskom polskim w kampanii wojennej przeciw Turkom na Ukrainie w 1674r. Widział, jak ludzie schodzą z tego świata nie przygotowani na spotkanie z Bogiem. Miał też często mistyczne przeżycia cierpień dusz czyśćcowych, po których powtarzał: "Módlcie się bracia za dusze czyśćcowe, bo nieznośne cierpią męczarnie". Powodowany współczująca miłością, swoją modlitwą i ofiarą niósł im pomoc. Ten swój charyzmat tchnął również w założoną przez siebie rodzinę zakonną. Ojciec Stanisław poświęcą się niestrudzenie pracy duszpasterskiej widząc jak bardzo potrzebują ewangelizacji wszystkie warstwy społeczne. Spieszył z pomocą także ludziom ubogim i dlatego nazywany był "Ojcem ubogich". Był też gorliwym apostołem trzeźwości, świadomym jak wielkim problemem jest alkoholizm. Gdy zaistniały odpowiednie warunki, marianie podjęli starania o beatyfikację swego założyciela. Rozpoczęty w 1767r. proces beatyfikacyjny został przerwany w 1775r. Później sytuacja polityczna Polski nie pozwoliła na jego wznowienie. Uczyniono to dopiero w 1952r. Zaś 13 czerwca 1992r. Jan Paweł II wydał dekret o heroiczności cnót o. Papczyńskiego. Czytamy w nim między innymi: "Uznaje się za rzecz pewną, że Sługa Boży Stanisław od Jezusa i Maryi Papczyński praktykował cnoty teologalne wiary, nadziei i miłości Boga i bliźniego, jak również cnoty kardynalne roztropności, męstwa oraz cnoty z nimi związane w stopniu heroicznym". Uroczystości beatyfikacyjne miały miejsce 16 września 2007 roku w Licheniu, a główne uroczystości po beatyfikacyjne w Podegrodziu 20 września tegoż roku.

Papież Franciszek kanonizował ojca Stanisława Papczyńskiego w dniu 5 czerwca 2016 roku.

Pieśni

Bibliografia

Artykuły

św. Stanisław Papczyński

Search